Inmiddels zijn we gestart op de Kedawatan school in de zesde klas. Dat zijn kinderen van ongeveer een jaar of 11. Ik zit samen met Allison uit Minesota en Ana Louisa uit Portugal in een team. Ana woont momenteel in Cambodja en heeft al ervaring omdat ze daar ook als vrijwilliger op scholen heeft gewerkt. Voor aanvang hebben we op het kantoor van de Green Lions eerst uitleg gekregen over medical health care van een arts. Zij heeft ons de thema's uitgelegd welke belangrijk zijn om aan de kinderen te leren. Ten eerste natuurlijk het belang van goede voeding. Ze geeft aan dat er qua voeding 5 problemen zijn rondom tekorten aan voedingstoffen in Indonesië: Jodium, proteïne, ijzer, koolhydraden, vitamine A. ze heeft daarnaast wat uitgelegd over de schijf van 5 in de Indonesische keuken. En welke ziekten de tekorten aan voedingsstoffen met zich meebrengen. Verder het gebrek aan persoonlijke hygiene, gezien de warmte komt hier hoofdluis en parasieten als lintwormen, of huidinfecties regelmatig voor. Het schoonhouden van de leefomgeving, het droogmaken van natte plekken in huis is er belangrijk. Muggen leggen hun eitjes in stilstaand water. met name Dengue en malaria ziekten worden op deze manier overgebracht. ook is het luchten van de kamer een aandachtspunt. Volgens de arts heeft men hier de neiging om alles dicht te houden vanwege de zon. Door niet genoeg te ventileren zijn een aantal bacteriën in staat om goed te overleven in het donker en ziektes te verspreiden. Verder nog wat over het milieu en daarbij het belang van afval scheiden. hier wordt al het afval gewoon op het terrein verbrand en zie je dus iedere dag wel ergens een fikkie. de eerste dagen werd ik vaak wakker van de brandlucht en dacht dan dat onze compound in de brand stond. Nu valt het niet meer op. Net zo min als de krijsende gekko en de kraaiende hanen. Ons Con is aan het aarden.... Ze verbranden ook allerlei soorten plastic samen met het afval. Het recycleren ervan staat absoluut nog in de kinderschoenen. De dampen van het verbrande plastic zorgen voor long en luchtwegproblemen. Als laatste thema benoemt de arts HIV en aids als bedreigers van de medical health en de noodzaak tot voorlichting daarover. Alle vrijwilligers verzamelen zich bij het kantoor van de Green Lions van daaraf worden we met de auto weggebracht naar de verschillende projecten. The green Lions is een organisatie met meerdere coördinatoren die heel wat werkgelegenheid hier in Ubud verschaffen. Er zijn diverse excursies inbegrepen in het programma. Alle vrijwilligers moeten huisvesting hebben en ook dagelijks vervoer. De taxichauffeurs regelen ook vaak tijdens hun dagelijkse ritten een extra klus voor de weekenden of andere uitstapjes. Veel van de vrijwilligers willen in het weekend wel voor twee dagen naar de kust. Er wordt ook voor ons gekookt door meerdere koks. Die daarvoor voedsel inslaan. dat eten stelt trouwens niet zoveel voor, het staat al klaar op je tafel als je thuis komt en is dus iedere dag koud. Met of zonder kleine beestjes is afhankelijk of het afgedekt staat. De twee cafeetjes in de buurt ( Vespa en Kopi desa) draaien geheel op de klandizie van de vrijwilligers, net zoals de buurtsupertjes en de juicebar. Wij gaan met 2 auto's naar dezelfde school. De anderen gaan daar Engelse les geven. De coördinator wijst ons het juiste klaslokaal aan, de kinderen zitten al in de klas het zijn er maar 8, drie meisjes en vijf jongens. Ik ben verbaasd en had een veel grotere klas verwacht. het lijkt zoveel met 3 volwassenen in zo 'n klein klasje. Vandaag richten we ons op kennismaken en proberen contact te krijgen met de klas. We laten de kinderen een bordje maken met hun naam zodat we ze kunnen aanspreken. En noemen onze naam, in koor herhalen ze die. Ana schrijft met grote letters op het bord; Medical Health Class in Engels en daaronder in het Bahasa. De coördinator van de Green Lions blijft de hele tijd op school en pendelt tussen de verschillende klassen. Hij helpt ons waar nodig met de vertalingen. Het blijkt dat de kinderen in onze klas al redelijk wat Engels kunnen. Ze krijgen allemaal een briefje met daarop in Bahasa opgesteld wat vragen. Zoals wat is je ; Favoriete eten, dier, hobby en kleur. In welke klas zit je? Die briefjes vullen ze allemaal ijverig in en lezen ze daarna om de beurt op. de antwoorden in het Engels. daarna stoppen we alle briefjes in een zak en komt er steeds een kind naar voren die een briefje pakt het voor leest en dan moet dan raden welk kind dat heeft geschreven. De stemming zit er meteen goed in ze doen allemaal enthousiast mee, er wordt een hoop gegiecheld . We gaan verder op het bord met een grote pop die volgens de kinderen Jana heet. daar wordt steeds zo vreselijk om gelachen dat ik denk dat ze ons lekker in de maling nemen. het benoemen van de lichaamsdelen van Jana is een koud kunstje voor de kleine slimmeriken. Net als we denken ze kennen alles al blijkt dat ze geen details kennen zoals elleboog of oogwimpers. We delen in de klas in twee groepen en laten ze een lijst maken met lichaamsdelen. Met die woorden gaan we galgje spelen. En dan gaat de zoemer, break, break roepen de kids ze in koor en..... weg is de klas. op het schoolplein krijgen we veel bekijks, ze vragen aan alle vrijwilligers where you from? Bij mij uiteraard Holland ohh Belanda! En mijn leeftijd, mooie kans om weer even in het Bahasa de getallen te oefenen ;-) na de pauze spelen we nog een spel met een bal en mikken we op de lichaamsdelen van Jana en voor we het weten is de middag alweer om. De volgende ochtend gaan we ons goed voorbereiden op onze eerste " echte" les. We starten met persoonlijke hygiene en het thema ; wash your hands! We maken een les programma met informatie over persoonlijke hygiene op flyers in 2 talen ( Bahasa en Engels) en met plaatjes van het internet. We nemen zeep en tissues mee voor onze les. Voor we er erg in hebben is de ochtend alweer voorbij. Een snelle lunch en dan gaan we alweer naar school. De school is niet zo groot en erg sober ingericht. De toiletten zijn voor hier heel normaal maar voor Europese begrippen echt verschrikkelijk. Een vieze stenen spoelbak ( geen wastafel) met een soort van kraan in de hoek en een gat in de grond geen papier. op het schoolpleinen zijn twee zinken bakken met een kraan erboven, geen zeep aanwezig. De klas is niet te vergelijken met klaslokalen in Nl. Er hangt geen prent of andere kindvriendelijk poster aan de muur. De boel is erg kaal en ongezellig. Omdat deze lessen buiten het normale schoolprogramma vallen is het spannend voor ons hoeveel kinderen er vandaag zullen zijn. Gelukkig dezelfde acht als gisteren. De klas is erg leergierig, zij maar ook wij, hebben de grootste lol bij de demonstraties van het handen wassen en het geluid van de lachzak. Mijn collega's uit Den Bosch weten precies welk geluid ik daarmee bedoel. In de pauze krijgen we een praktijkvoorbeeld aangereikt wat slecht is voor je medical health en..... Ook voor het milieu. Een grapjas gaat een hoop vuil verbranden in de tuin van de school. In no. time staan een aantal klaslokalen inclusief de speelplaats volledig onder de rook. Het lesgeven binnen is nu niet meer mogelijk waardoor we het laatste uur doorbrengen op het grasveld met voetballen en het estafette spel. een goed voorbeeld van hoe het niet moet! Tja de plannen kunnen snel wijzigen in Indonesië. Maar... Niemand die er om treurt. Ik ben er inmiddels wel achter dat het woord stress niet bestaat in het Bahasa Indonesia. Ondanks dat we 'uit' gerookt zijn was het weer een super leuke middag. We hadden de taken goed verdeeld en allemaal het gevoel dat we ze iets bijgebracht hebben vandaag. See you tomorrow roepen onze studentjes opgewekt als ze het schoolplein aflopen. Een aantal kinderen uit andere klassen die voorbij komen grijpen mijn hand en plaatsen die tegen hun eigen voorhoofd als gebaar van groeten. Ik verwonder me nog iedere dag.